Devils Tower NM & Bighorn National Forest

Om half 6 even een foutje, maar daarna is de kleine man om half 7 wakker, dit begint op een normaal ritme te lijken!
De broodjes zijn op en we hadden gister geen tijd meer om ergens naar toe te rijden voor boodschappen. Voor het eerst deze vakantie dus aan een echt amerikaans ontbijt: toast met boter en sirup, scrambled eggs, bacon en sausages. Dat vult flink! We zien nu het dag is trouwens dat we vanaf de camping mooi zicht hebben op Devil's Tower, een gigantisch stenen ding wat het eerste Nationale Monument van de USA is.
We bellen even naar de KOA in Cody voor een slaapplek voor vanavond, verdorie, vol. En aangezien we geen Wifi hebben die het doet kunnen we ook geen andere camping zoeken. Even langs de receptie dus. Het lukt om iets vlakbij Cody te reserveren, we hebben alleen geen idee wat voor camping het is of wat voor faciliteiten er zijn. Maar belangrijkste is dat we een slaapplek hebben want we zullen weer niet heel vroeg aankomen vandaag. Vandaag is echt een reisdag.
We beginnen met een bezoekje aan Devils Tower National Monument, een heel hoge rots die eigenlijk uit gestolde magma bestaat. Later is alle grond eromheen weggesleten door erosie waardoor het nu een hoge toren is. Hij is vooral bekend om de mooie kolommen, er bestaat nog een leuk kampvuurverhaal over een gigantische beer die met zijn nagels die kolommen er ingeslepen zou hebben.
We doen de wandeling om de voet van Devils Tower waardoor we deze van alle kanten kunnen bekijken. Onderweg zien we nog een hert en een slang (!) Er leven hier ratelslangen en bull snakes. Zelf denken we dat het die laatste geweest zal zijn want we hebben geen ratel gezien of gehoord. Het was best een flinke jongen en ook aardig dichtbij, we zijn er even snel langs geglipt om niet te dichtbij te komen.
Na de wandeling rijden we nog langs prairie dog town, een stuk waar weer enorm veel prairie dogs rondlopen. Blijven grappige beestjes. We kijken heel even en gaan dan op pad, we hebben 500  kilometer op het programma staan vandaag...
De eerste kilometers gaan weer door grasslands maar al snel wordt het heuvelachtiger en komen er steeds meer rotsen. In de verte zien we bergtoppen waar nog sneeuw op ligt. We rijden een scenic byway die door het Bighorn National Forest gaat. Deze is zowaar nog mooier dan de vorige die we gereden hebben. We stijgen zoveel dat we op 8400 mijl zitten, hoger dan de sneeuw op sommige toppen. We zien eerst bergen volledig bekleed met grote dennenbomen, het groen steekt mooi af tegen de blauwe lucht. Vervolgens worden de bergen wat kaler en roder, het doet ons erg denken aan het grand canyon gebied. We stoppen bij Shell Fall, een grote waterval in de bergen. Hier lopen we een stuk naar wat uikijkpunten, wat een geweld waarmee het water naar beneden stort. Per seconde stroomt er evenveel water naar beneden als wanneer je 1200 keer de wc door zou trekken :')
Het laatste stuk rijden is weer in een wat vlakkere omgeving tussen de velden. We doen nog even wat boodschapjes en komen om 19 uur aan op de camping. We hebben een full hookup wat erg fijn is. Alleen lekt de watertoevoer, gisteren dachten we dat het aan de kraan op die camping lag, maar blijkbaar ligt het aan onze slang. Een vriendelijke meneer die op het plekje achter ons staat komt spontaan even helpen en geeft ons een rubbertje wat blijkbaar ontbrak in de slang waardoor hij lekte. Ook weer opgelost!
Lucas speelt nog even lekker buiten op het kleed, waarschijnlijk blij dat hij uit zijn autostoel is. Wij eten even een hapje en als Lucas naar bed is, is het eindelijk tijd voor een ouderwets potje rummikub (ook naar Amerika gaat die gewoon mee op vakantie). De temperatuur is nog lekker, overdag was het vandaag op de warmste plek 39 graden dus het duurt wel even voor het afgekoeld is. Lekker buiten zitten dus!