Badlands NP & Deadwood

Het vroege opstaan begint een ritme te worden, net als het vervolgens toch pas laat vertrekken omdat we eerst lekker op ons gemakje ontbijten en opstarten. Lucas speelt nog even lekker op zijn kleed en wordt nog vriendjes met een konijntje dat even komt kijken.
Om 9 uur zitten we weer in de camper om aan de route van vandaag te beginnen. Op naar Badlands National Park! Het eerste deel van de route zijn weer vooral grasslands en heuveltjes met hier en daar een schuurtje of een ranch met heel veel zwarte koeien. Later wordt de omgeving steeds rotsachtiger en verschijnen er wat bergen, van zo'n landschap worden wij een stuk blijer, gras hebben we tenslotte in Nederland ook.
Er staat een lekker windje wat de temperatuur draaglijk maakt. We beginnen aan onze eerste wandeling: de cliff shell trail. We hebben vooraf gevraagd welke wandelingen we met de kinderwagen kunnen doen en dit is er een van, Lucas kan in zijn eigen koets dus. Nou persoonlijk zou ik mensen niet adviseren om deze trail met een kinderwagen te doen, we moesten best wel wat trappen op en tegen de tijd dat we boven waren was het windje echt niet meer genoeg om ons koel te houden. Wel de moeite waard want we hadden een prachtig uitzicht op de grote rotsformaties en de vallei.
Aangezien Lucas nu wakker is besluiten we eerst ook de andere trails te doen die op het programma staan, kan hij daarna lekker slapen. Deze keer gaat Lucas bij mij in de draagzak aangezien Robert zijn rug het een beetje heeft begeven (misschien door de draagzak, misschien door het bed, maar het is niet lekker). We doen de Door trail, waarmee we op een schitterende plek midden in de Badlands komen. Ze worden zo genoemd omdat de Pioniers het niet zulk geschikt terrein vonden om doorheen te trekken. Dat is het ook niet, het is flink klauteren om een stukje verder te komen, dat laten we voor nu maar even alleen aan Robert over. We doen nog een stukje van een andere wandeling en dan is het tijd voor een boterham in de camper. Hierna rijden we een route door het park waarbij we langs verschillende viewpoints komen, bij de meesten stoppen we even. De uitzichten zijn spectaculair en wisselen enorm. Vlak voor we het park uit gaan komen we in gebied waar Bighorn sheep en Mountain goats leven, maar we zien ze niet. Zij vinden het waarschijnlijk ook veel te warm! Om een uur of 2 rijden we het park uit om door te gaan naar onze volgende stop: Deadwood, een historisch plaatsje wat heel sfeervol zou moeten zijn. We willen daar even op ons gemak rondkijken en hebben zowel daarvoor als erna nog flink wat miles te rijden dus het zal vandaag wel een latertje worden. Onderweg stoppen we nog even bij de Wall Drugstore, dit zou heel wat moeten zijn. Het pand ziet er van buiten leuk western uit, binnenin is het een aaneenschakeling van allerlei verschillende winkeltjes: souvenirs, apotheek, drogist, boeken, kleding, restaurant etc. Tussendoor heb je heel sfeervol aangekleede halletjes helemaal in western stijl.
Rond kwart over 5 komen we in Deadwood aan, we rijden over main street wat er echt onwijs leuk uit ziet met allemaal western cafés en souvenir shops. We komen langs meerdere parkeerplaatsen maar overal staan borden 'verboden voor RVs', dat schiet niet op. Na het ergens gevraagd te hebben vinden we een parkeerplaats waar we wel mogen staan. Vanaf daar wandelen we over main street en gaan bij Saloon no 10 even naar binnen om rond te kijken, hier zijn veel spullen te zien van Wild Bill Hickock die is doodgeschoten op main street. Dit wordt savonds om 6 uur nagespeeld in een shootout waarbij verkleedde mensen lekker los gaan met vuurwapens, western style. Lucas vind dit niet zo leuk, zodra er geschoten wordt krijst hij alsof hij zelf vermoord wordt :') gelukkig duurt het niet heel lang, de acteurs maken er zelfs nog een grapje over in hun geïmproviseerde verhaal.
Hierna eten we even een hapje, Robert een buffalo burger, ik een broodje pulled pork, Lucas smult na zijn hapje lekker mee van de patatjes.
Om een uur of 7 zitten we weer in de camper om de laatste miles van vandaag te rijden, dit zijn er nog best wat en ook nog een stuk scenic route door de bergen en wat kleine weggetjes. We hopen het grootste deel nog voor het donker te kunnen rijden. Het stuk door de bergen gaat dwars door het Blackhill National Forest en is echt heel mooi. Overal waar je kijkt hoge dennenbomen, hier een daar een groot huis in de stijl van een zwitserse blokhut, de hele tijd loopt er naast de weg een creek wat op sommige punten meer het formaat van een rivier aanneemt. En herten, heel veel herten. Op de weg, langs de weg. We moeten echt uitkijken want voor je het weet springt er eentje voor je neus op de weg. Dat wordt steeds lastiger aangezien de zon heel laag staat en voor een heel moeilijk zicht zorgt door onze mega smerige voorruit (veel vliegbeesten zijn al slachtoffer geworden van ons avontuur). Ik zie daarnaast sowieso weinig omdat ik al vanaf dag 2 onwijs last heb van tranende ogen en lenzen die steeds heel vies worden. Geloof dat de grasslands niet de meeat uitgelezen plek zijn om heen te gaan met hooikoorts, zit hier veel troep in de lucht. Het vlot dus niet echt omdat we erg rustig en voorzichtig moeten rijden. We komen om half 10 op de camping waar we geen vuur mogen maken vanwege brandgevaar op het moment, buiten is het een beetje te fris om zo te zitten. De camper in dus, waar we het reisverslag van gister nog proberen te uploaden, maar ook hier worden we steeds van de wifi afgeknikkerd als we er net op zitten. Het thuisfront moet dus nog even geduld hebben. Met een wijntje en biertje erbij bekijken we onze foto's tot nu toe en gooien al een hoop dubbele weg zodat we nog wat ruimte op het kaartje over houden. Lucas slaapt onderussen gewoon verder in zijn tent, wat is hij toch heerlijk makkelijk! Om half 12 doen wij ook onze ogen dicht, morgen zal hij zich ongetwijfeld wel weer vroeg melden!