klaar voor een lange reis

Om 6 uur gaat de wekker, ons kleine ventje ligt nog lekker te knorren dus wij springen snel onder de douche en verzamelen de laatste dingen die mee moeten. Om 7 uur hebben we een taxi (bus) besteld waar hopelijk alle bagage in past. Deze staat om tien voor 7 al voor de deur, als ik nog even snel een papje naar binnen schuif bij Lucas. Snel alles in de auto, het past makkelijk die berg koffers en de kinderwagen, dat was in onze eigen auto echt niet gelukt!
We vertrekken lekker op tijd, we vliegen pas om 11 uur. We hebben een gezellige chauffeur die ons via een binnendoor route die we zelf nooit hadden bedacht om 8 uur netjes op Schiphol aflevert. De rij bij het inchecken valt mee dus we zijn vrij snel aan de beurt. Maar goed ook want blijkbaar is bij de boeking niet goed doorgekomen dat Lucas ook met ons mee gaat en het is nogal een gedoe om hem toegevoegd te krijgen in het systeem. 5 man sterk en drie kwartier later is het eindelijk gelukt en mag hij met ons mee. Ook hebben we nog andere stoelen gekregen want onze originele stoelen waren achter elkaar, niet heel praktisch met een baby op schoot, en ook onmogelijk om dan een baby-bassinet te gebruiken. Leuke bijkomstigheid is dat we hierdoor een gratis upgrade krijgen naar economy plus :) is het lange wachten toch nog ergens goed voor!
De plekken zijn echt heel relaxed, babybedje voor ons neus en lekker veel beenruimte wat Robert wel bevalt! Lucas doet het fantastisch, bij het opstijgen geven we hem zijn fles melk zodat hij geen last van zijn oren krijgt. Zodra hij hem leeg heeft valt hij gelijk in slaap en leggen we hem lekker in het bedje. Hij slaapt een uurtje en is daarna lekker vrolijk en springbillerig als altijd. Hij pakt alle stewardessen (en zelfs ook een steward) in met zn glimlach en doet later nog een keer een slaapje. We landen met een blije baby in Chicago. Jammer dat we daar bijna een half uur moeten wachten voordat eindelijk de kinderwagen uit het vliegtuig is, als we dat hadden geweten dan hadden ze hem maar lekker bij de gewone bagage gelaten in plaats van dat we hem bij de gate terugkregen. Aangezien onze overstaptijd niet al te lang is, hebben we daarna een beetje stress of we onze aansluitende vlucht nog wel gaan halen. Als we de rij bij de douane zien vervliegt (haha) onze hoop hierop. Gelukkig laat de mevrouw die de rij beheert (wat een beroep...) ons door en mogen we gelijk naar de altijd vrolijke douaniers voor onze foto en vingerafdrukken. Het standaard vragenrondje blijft ons zowaar bespaard. We racen verder naar de bagageband waar we vrij snel alles bij elkaar vissen. Door om alles opnieuw in te checken, dit duurt eeuwen aangezien alle potjes babyvoeding helemaal gescand moeten worden, vraag me niet wat ze er dan precies aan zien maar uiteindelijk is alles ok en mogen we door. Ondertussen zijn we er achter dat we wat meer tijd hebben omdat we onze boarding time op ons netvlies hadden ipv de vluchttijd....iets minder stress....
Bij de gate is de volgende verrassing dat door een wisseling van vliegtuig er iets is mis gegaan met de stoelen indeling, we zitten allebei heel ergens anders in het vliegtuig en ze kunnen hier niets meer aan veranderen. Gelukkig zit er op het ene rijtje waar wij een stoel hebben een dame die alleen reist en het geen enkel probleem vindt om van stoel te wisselen met ons. Ook weer gelukt dus.
Nu nog ruim 2 uur vliegen naar Denver. We zijn er eerlijk gezegd alle drie een beetje klaar mee. We hebben allemaal weinig geslapen, de stoelen in dit vliegtuig lijken houten planken, en vooral Lucas begint het tijdsverschil nu te merken. Zodra we opstijgen valt hij op schoot in slaap maar na een half uurtje schrikt hij wakker en dan is hij echt niet meer zo in zijn humeur. Gelukkig hebben we een leuke buurman die hem nog even aan het lachen krijgt. We zijn blij als we op de grond staan in Denver, vooral de 2e vlucht had voor ons niet echt gehoeven.
Op het vliegveld kunnen we gratis bellen naar de camperverhuurmaatschappij om een tijd af te spreken om de camper morgen op te halen. We hadden gehoopt hem meteen als de pickup start om 13 uur op te kunnen halen, maar 15 uur is het vroegste dat mogelijk is helaas. Nouja dan maar wat langer aan het zwembad liggen morgenochtend, ook geen straf!
Zeker niet in deze hitte, buiten lopen we echt tegen een muur van warmte aan: 92 graden met zo'n heerlijke warme wind.
Goed, ken je dat verhaal van het shuttle busje naar het hotel? Die ging dus niet....uiteindelijk dus maar een taxi gepakt voor 60 dollar om bij het hotel te komen. De chauffeur is niet bepaald spraakzaam en rijdt ook nog verkeerd, maar goed we komen bij het hotel. Waar we 70 dollar af mogen tikken omdat die fijne tax er nog bij komt. Een lekkere plons in het zwembad zou heerlijk zijn maar als we langs het zwembad lopen zien we dat het water groen is en dat het afgesloten is voor onderhoud. Geen plons dus, ook niet morgenochtend....
Toch fijn als je een hotel uitzoekt omdat het een gratis shuttledienst en een zwembad heeft en in de praktijk kun je van beiden geen gebruik maken.
We hebben de Mac gespot en vinden dat wel een heel passend en makkelijk begin van de vakantie dus schuiven daar nog even een burger naar binnen. Bij de Wallmart scoren we nog even een fles water en boterhammen voor Lucas en dan gaan we terug naar het hotel. Om half 9 schuiven we Lucas in zijn tent (het gereserveerde babybedje zien we nergens) en een half uur later schuiven we zelf ook in bed. De dag is lang genoeg geweest! Nu hopen dat we een beetje slapen vannacht!
Ondanks de kleine tegenslagen is het toch weer heerlijk om er te zijn, gek maar het voelt een beetje als thuiskomen om alle typische Amerika dingen weer te zien.
Goed, morgenochtend maar eens bedenken hoe we ons tot 15 uur gaan vermaken, zonder zwembad, en een heel eind buiten het centrum zonder vervoer. Truste!