Walvissen spotten bij Cape Cod

Als we wakker worden is het helemaal bewolkt en een beetje mistig, maar wel droog gelukkig. Om 9 uur moeten we ons melden bij de Dolphin Fleet Whale Watch voor een boottocht om walvissen te spotten. Snelle start dus, we kunnen dichtbij parkeren op een terrein waar we gisteren ook (gratis) hebben gestaan, nu moeten we 10 dollar betalen omdat het huisje nu wel bemand is. Om een paar minuten over 9 staan we binnen in het kantoortje om daar het nieuws te ontvangen dat onze tour geannuleerd is omdat er maar 7 mensen hadden geboekt voor een boottocht waar 300 man op kan. Dat is wel even balen. We kunnen kiezen: geld terug, of mee met de tour van half 1. Omdat we wel erg graag walvissen willen spotten kiezen we voor dat laatste en besluiten we ons plan voor vandaag een beetje om te gooien zodat we smorgens al wat kunnen doen van de dingen die we eigenlijk vanmiddag na de boottocht hadden willen doen. Dat worden dan wel wat extra kilometers rijden maar dat is dan maar zo. We halen nog even een paar ham/kaas croissant en een kopje koffie en thee en gaan terug naar de camper. Daar leggen we uit dat onze tour gecancelled is en vragen we of we dan straks terug mogen komen op het parkeerkaartje dat we hebben. De man is allesbehalve vriendelijk en herhaalt alleen maar 'one time in one time out', hij gromde er nog net niet bij. We rijden naar Eastham waar we het beginpunt zien van de kilometers lange kabel die door de zee naar Europa gaat en vroeger als communicatielijn dienst deed. Ook staat hier de Nauset Lighthouse die best fotogeniek is, helaas is het nog steeds wat mistig wat mooie foto's maken niet gemakkelijk maakt. 2 minuten verderop staan de Three Sisters Lighthouses. We snappen heel terecht niet wat deze zo ver van de kust af doen, blijkbaar zijn ze verplaatst omdat ze anders in zee gevallen zouden zijn. We rijden terug richting Provincetown waar we nog even naar Race point beach gaan, een beschermd stukje kust wat helemaal op het uiterste puntje van Cape Cod ligt. Het zonnetje probeert er inmiddels af en toe een beetje doorheen te komen, dat voorspelt gunstig weer voor straks op de boot! We kijken even op het strand, vinden een krabbenpootje waarvan we nu dankzij Andrew weten dat de krabbetjes deze in nood af kunnen stoten en dat deze dan vanzelf weer aangroeien. Terug naar Provincetown waar we opnieuw 10 dollar aan de vriendelijke man betalen voor het parkeren. We gaan direct door naar de pier waar we op de Dolphin 10 stappen, het is een flinke boot en nu zitten er inderdaad wel meer dan 7 mensen op. Stampvol is het gelukkig ook niet, dat is toch wel echt een voordeel van het voorseizoen. Er wordt ons een pilletje aangeboden tegen zeeziekte en nadat we even gevraagd hebben of ze ons geen XTC ofzo aan proberen te smeren besluiten we deze voor de zekerheid maar in te nemen. Na drie kwartier varen langs de kust van Cape Cod waarbij ernog wat leuke vuurtorens zien komen we op open zee bij het beschermde natuurgebied waar de walvissen zich vaak ophouden doordat er hier erg veel plankton zit. Hier begint het ronddobberen en wachten, het duurt niet lang voordat Tiffany als een van de eersten ergens water omhoog ziet spuiten. Walvis alert! We besteden zo'n anderhalf uur in dit gebied om walvissen van zo dichtbij mogelijk te bekijken en zien meerdere Finback Whales. Het zijn flinke jongens die tot wel 27 meter lang kunnen worden. We hebben zelfs het geluk dat we van redelijk dichtbij een kop boven water zien komen. We hadden ook staarten verwacht maar blijkbaar is het helemaal niet gebruikelijk dat ze hun staart boven water doen, die zien we dus niet. Het was wel echt heel tof om die gigantische beesten te zien! Het weer was echt orrfect, af en toe piept het zonnetje een beetje tussen de wolken door. Lucas heeft trouwens bijna de hele boottocht liggen slapen dus heeft de walvissen gemist, maar ik denk niet dat hij het erg vindt. Rond half 4 zijn we terug en vanwege de koude wind op de boot toe aan warm drinken, we halen warme chocolademelk en wat lekkers en gaan dan verder op route. We hebben nog een flinke weg te gaan door de vertraging in ons programma. Onze eerste stop is Chatham waar een pier zou moeten zijn waar zeehonden te zien zijn. Als we uitstappen zien we wel allerlei bordjes met Seal Tours die je kunt doen hier. Als we op de pier lopen zien we in eerste instantie vrij weinig, niets a la San Francisco waar de zeehonden opgestapeld liggen. Maar als we even over het water uitkijken naar de bootjes ziet Tiffany ineens een koppie boven het water uitsteken, ze zitten er dus toch! We hebben Tiffany trouwens omgedoopt tot onze officiële wild life spotter. We rijden nog een uurtje naar Sandwich waar we Lucas wat te eten geven en daarna nog een boardwalk wandeling doen door een moerasgebied aan zee. Het stelt echt drie keer niks voor dus we rijden maar snel weer verder richting camping. Drie kwartier later hebben we een pizza gescoord en staan we op de camping waar niemand meer is om bij in te checken. Ook geen envelop te vinden met onze naam erop zoals wel eens gedaan wordt als ze het kantoor sluiten. Uiteindelijk regelt iemand op de camping dat er een ander iemand komt om ons een plaats te wijzen. Ik snap nog steeds niet hoe dit nu gewerkt heeft maar het zal wel goed zijn, we staan en kunnen eten en Lucas in bed gooien. Er moet vandaag Rummikub revanche genomen worden tegen Robert dus de stenen komen nog even op tafel voor we naar bed gaan.