Terug naar Nederland

Als ik dit reisverslag schrijf zit ik alweer aan de tafel in ons eigen huis.
Vanmorgen (of gister....er zijn al zo veel uren voorbij) een vliegende start en we zijn om iets over 8 uur ready to go. Alleen nog even de grijze en zwarte tank legen voordat we de camper in kunnen leveren. Helaas is er bij het dump station een man die nadat hij zijn caravan ongeveer door een struik heen rijdt en bijna laat kantelen niet bepaald snel is met dumpen. We moeten dus ernstig veel geduld hebben. Als we op weg gaan nog even snel tanken zodat ook de benzinetank weer vol is voor het inleveren. Volgens mij hebben we nu aan alle voorwaarden voldaan.
Om iets voor 9 zijn we bij Cruise America, keurig op tijd, het moest toch een keer lukken deze vakantie ;)
Er wordt even snel rondom de camper gekeken en gevraagd of we de tanks leeg hebben gemaakt en of het LPG vol is. Dan mogen we tekenen voor de overdracht en krijgen we onze 500 Dollar borg terug. Er wordt niets gevraagd over schade en het is hen blijkbaar ook niet opgevallen, dus misschien niet heel netjes maar wij zeggen niks. We besluiten dan vervolgens ook maar niet te klagen over Robert zijn gesmolten schoen door de extreme hitte die van de camper afkwam (ik brandde gewoon af en toe mijn voeten als ik slippers aan had) en over de ellende met niet werkende verwarming. Zo staan we weer quitte denk ik....
Toen we aankwamen hebben we gelijk een Yellow Cab gebeld, en uiteraard gevraagd om een busje voor alle bagage, na 5-20 minuten zou die arriveren. Als het bijna kwart voor 9 is en er nog steeds geen cab is gaan we nog maar eens bellen, antwoord: het is druk ze proberen er zo snel mogelijk te zijn maar we kunnen geen indicatie geven hoelang het nog duurt. Lekker, schiet je echt wat mee op zulke info! Na nog eens 10 minuten ofzo komt er eindelijk een yellow cab aan, maar geen busje. Wij zien het somber in maar de chauffeur is er van overtuigd dat het gaat passen in zijn auto. Ware het niet dat er een enorme gastank in zijn kofferbak zit. Als hij onze mooie kinderwagen dreigt te gaan proppen houden we het voor gezien en zeggen dat we niet met hem meegaan omdat het gewoon niet past, daar is hij het zelf toch ook wel mee eens x)
Hij belt naar de centrale en zorgt dat er alsnog een busje komt. Deze is er 10 minuten later, dan kunnen we eindelijk weg. We hebben hierdoor wel zo'n uur vertraging opgelopen, we hadden al lang op het vliegveld willen (en moeten) zijn.
Het verkeer onderweg valt gelukkig erg mee dus we kunnen in een keer doorrijden naar het vliegveld. Ze hebben hier alleen van die zelfservice zuilen om je bagage in te checken. Met Lucas die er in eerste instantie niet in staat, en een kinderwagen en autostoel die onder bijzondere bagage vallen, en een verzoek voor stoelen zodat we de baby bassinet weer kunnen gebruiken, komen we er zelf niet helemaal uit. Gelukkig is er een aardige mevrouw die ons overal mee helpt en zorgt dat we op de 2e (langste) vlucht van Chicago naar Amsterdam weer op de Comfort Plus stoelen bij het wandje van de babybassinet zitten, top :)
Helaas is een van de koffers te zwaar, blijkbaar zijn ze hier strenger wat betreft het gewicht per koffer en is het niet voldoende als je in totaliteit met al je koffers binnen het toegestane gewicht blijft. We hadden 1 rugzak in de koffer gedaan omdat we niet meer handbagage nodig hadden, deze rugzak halen we er dus maar uit en gooien we vol met alle (ongelezen) boeken uit de te zware koffer. Opgelost!
We vertrekken vanaf Denver wat aan de late kant. Straks op Chicago hebben we niet heel veel overstaptijd dus we hopen maar dat dat goed gaat komen. Als we daar landen krijgen we gelukkig erg vlot de kinderwagen en het autostoeltje, en ook hoeven we deze keer de koffers niet opnieuw in te checken en door de hele controle heen, we kunnen meteen door naar de gate voor onze volgende vlucht. Dat scheelt nogal veel tijd waardoor we het makkelijk redden. Ook deze vlucht vertrekt een half uurtje te laat. Het is voor ons nu avond/nacht en gelukkig doet Lucas lekker zijn ogen dicht in zijn luxe bedje, hij slaapt in totaal zo'n 4 uur dus dat is wel erg lekker! Ondanks de late start zijn we eerder op Schiphol dan gepland, fijn hoor windje mee :)
Daar zijn we weer....het voelt altijd zo 'nu is het echt voorbij' zodra je hier het vliegtuig uit stapt. zo'n 2e moment heb je op het moment dat je je eigen huis weer binnen stapt plus dan nog het 'het lijkt wel of we niet weg geweest zijn' gevoel. Dat is nu niet anders nadat we om iets over half 12 na een vlotte taxirit onze drempel over stappen.
Je kijkt er zo naar uit, zodra je er bent heb je ook het gevoel dat je echt heel ver en al heel lang weg bent, maar het vliegt ook zo voorbij. Gelukkig hebben we weer mooie herinneringen kunnen maken, zoals een van onze souvenirs zegt: 'Take vacations, go as many plaxes as you can. You can Always make more money, you can't Always make memories'.
En herinneringen hebben we gemaakt: prachtige! Het was weer een reis om nooit te vergeten, zeker als eerste vakantie met ons lieve kleine ventje erbij!
Nu gaan we even lekker slapen, want in een keer doortrekken tot vanavond, dat zit er net even niet in.....